In time become severely

Anlatamıyor insan kendini bazen…Kaybolan bir anahtar gibi sözlerim,açılmıyor hiçbir zamanın kapısı sessizliğimde… Bilmesem içimdekileri,bilmesem aklımdan geçenleri suçlanacağım kendi kendime ağırlaşmış bir zamanda… Bu suskunluklarımsa kabahatimden değil,cesaretsizliğimden belki de… Hala yüreğimdesin,yüzümden sonbahar döküldüğünde bile…Uzak değilim bulunduğun yere,kayı bir anahtar şimdi kelimelerim…Her şey bize biz kadar yabancı artık sanki… Dayadım başımı ağırlaşmış zamana,kaybolan bir anahtarı bulup aralamak istiyorum içinden sen geçen yitirilenleri...

Model is a photographer...
Fiction in Istanbul 09.